ทำงานจนได้โล่..”เกษียณ”

แต่ถึงแม้อะไรจะเปลี่ยนไปจากเดิมก็ตาม คนวัยเกษียณต้องไม่ลืมที่จะมองเห็นคุณค่าของตนเอง ไม่คิดเล็กคิดน้อย นำหลักธรรมมานำชีวิตถือเสียว่าทุกสิ่งย่อมเปลี่ยนแปลง ยอมรับในสัจธรรมที่สรรพสิ่งย่อมเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ทำจิตใจให้แจ่มใส ร่าเริง เพราะจิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว ถ้าทำจิตให้ดี จิตนิ่งไม่กระวนกระวาย สุขภาพกายของเราก็ดีตามไปด้วย การพบปะสังสรรค์กับเพื่อน ๆ วัยเกษียณด้วยกันจะส่งผลให้สารแห่งความสุขหลั่งออกมาระหว่างการพูดคุยสนทนาเรื่องในอดีตกันอย่างฮาเฮตามประสาเพื่อนเก่า สิ่งที่ไม่ควรลืมก็คือต้องหมั่นออกกำลังกายสม่ำเสมอและกิจกรรมที่ไม่ควรละเว้นก็คือการออกไปท่องเที่ยวในสถานที่ที่ตลอดชีวิตการทำงานไม่เคยได้ออกไปเที่ยวมาก่อน เพราะสิ่งเหล่านี้จะเป็นกิจกรรมที่จะทำให้การเกษียณของเราเป็นการเกษียณอย่างสุขสำราญ มีจิตใจที่เป็นสุขไม่ซึมเศร้าเหงาหงอยอย่างแน่นอน…

วันนี้…Admin ผู้เขียน เกษียณอายุจากการทำงานแล้ว ขอขอบคุณผู้บริหาร พี่ๆ เพื่อนๆ ลูกน้อง กัลยาณมิตรที่เกื้อหนุนด้านวิชาชีพโดยเฉพาะเพื่อนๆ น้องๆสื่อมวลชนและเจ้านายทุกหน่วยงานที่ผ่านมาตามเส้นทางของการทำงาน แห่งแรกคือมูลนิธิแพทย์อาสาสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี แห่งที่ 2 หนังสือพิมพ์ “เดลิมิเร่อร์” แห่งที่ 3 สถานีวิทยุโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7 แห่งที่ 4 คณะนิเทศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต แห่งที่ 5 อาคเนย์ประกันภัยและประกันชีวิต แห่งสุดท้าย NSI นำสินประกันภัย ตลอดระยะเวลา 41 ปี เริ่มตั้งแต่ปลายปี 2524 จนถึง 30 ธันวาคม 2566 คือเส้นทางของการทำงานที่หลากหลายรสชาติแห่งประสพการณ์ชีวิต ซึ่งประสพการณ์ที่ได้จากทุกสถานะการณ์ของการทำงานล้วนเป็นของขวัญจากงานที่เจ้านายได้มอบหมาย … ตกผลึกเป็นความรู้สำหรับการทำงาน สำหรับการแก้ปัญหา สำหรับการบริหารจัดการเรื่องต่างๆได้จนถึงวันเกษียณ

ต่อไปนี้…ถึงวันที่จะต้องบริหารชีวิตตัวเองต่อไปแล้ว..เริ่มต้นจากการที่ต้องบริหารร่างกายก่อน เพื่อจะได้ให้มีเรี่ยวแรงออกไปเที่ยวทั่วไทยตามความฝันเมื่อถึงวันเกษียณกับ “ริชชี่” เจ้าเหมียวน้อย “แมวจร” จอมซนที่ตอนนี้พร้อมที่จะออกไปตะลุยโลกกว้างด้วยกันแล้ว….