โพสท์ก่อนนี้เล่าถึงที่มาของการเป็นทาสแมวอย่างไม่ได้ตั้งใจ โดยได้น้องแมวน้อยริมบาทวิถีมาเลี้ยงแบบบังเอิญ แต่ในที่สุดลูกสาวก็รักรับเป็นลูกซะงั้นจึงทำให้เรายกฐานะเป็นตาไปโดยปริยาย ไม่แค่ตาเท่านั้นนะ ยังมียายอีกคนที่ไม่เคยชอบแมวเลย วันแรกที่”ริชชี่”เข้าบ้าน ท่าทางคุณยายงงงวยและไม่ค่อยจะปลื้มสักเท่าใด เพราะอะไรๆ ก็ยังไม่มี กรงเอย อาหารเอย คืนแรก คืนที่สอง คืนที่สาม ริชชี่เลยต้องนอนในกล่อง กระดาษใบใหญ่ จนคืนที่สี่จึงได้นอนกรงแมวที่คุณตารีบไปซื้อที่สวนจตุจักรตั้งแต่เช้าวันที่สาม สาเหตุที่สองวันแรกไม่ได้ไปซื้อเพราะไม่ใช่วันหยุดต้องไปทำงาน ริชชี่จึงต้องใช้กล่องเครื่องซักผ้าเป็นกรงแทน
ถามว่า ทำไมไม่ปล่อยให้นอนที่พื้นข้างนอก บอกตรงกลัวนางเสียชีวิตเพราะอาจไปกัดสายไฟหรือไปเลียปลั๊กไฟดูดตาย นี่คือความกังวลและเป็นห่วงของคนที่เพิ่งเลี้ยงแมวเป็นครั้งแรก ซึ่งมันเป็นความรู้สึกดีดีอีกครั้งเหมือนได้เลี้ยงลูกเลี้ยงหลาน แม้มันจะเป็นลูกแมวก็เถอะ มันบอกความรู้สึกไม่ถูกว่าทำไมถึงต้องคิดดูแลอย่างดี ผ่านไปแล้วปีกว่า “ริชชี่” โตขึ้นมามาก หน้าตาบ้องแบ๊วขึ้นผิดกับตอนมาแรกๆ ไม่มีความน่ารักเหมือนแมวฝรั่งเลย เพราะนางเป็นแมวลายสลิดพันธ์ทางที่เส้นสายลายขนดูเปรอะ ไม่เป็นระเบียบสมดุลเหมือนแมวพันธ์ราคาแพง แต่วันนี้ “ริชชี่” ขวบกว่าแล้ว ว่ากันว่าอายุแมว 1 ขวบจะเท่าอายุคนประมาณ 15 ปี ถ้าอายุ 2-6 ขวบก็จะเท่าอายุคนประมาณ 24 ปี ริชชี่มาอยู่กับคุณตาตั้งแต่ 23 พฤศจิกายน 2563 ซึ่งคุณหมอแมวบอกว่าริชชี่อายุประมาณ 1 เดือน ก็คาดว่าน่าจะเกิดวันที่ 31 ตุลาคม 2563 วันนี้ 2 มีนาคม 2565 ริชชี่ก็น่าจะเป็นสาวแล้วเพราะอายุก็น่าจะอยู่ระหว่าง 20-24 ปีของคนเรา : ติดตามอ่านเรื่องแฮปปี้ๆ ของ”ริชชี่”ได้ที่นี่ แมวที่ให้ความสุขกับคนสูงวัยได้อย่างไม่น่าเชื่อ..
