PHOTOGRAPHER & BLOGGER

Happy 60 up ความสุขไม่จำกัดวัย ตั้งใจไว้ว่าเมื่อเกษียณ จะออกเดินทางไปทั่วไทย ปั่นจักรยาน ตั้งแคมป์ เก็บเกี่ยวเรื่องราวสร้างสุขทุกแง่มุมที่พบเจอ มาแบ่งปันให้ผู้อ่านมีความสุขไปด้วยกัน

Follow Me

ริชชี่แมวจรบาทวิถี..ทูนหัวของบ่าว !

ยอมรับว่าตอนนี้เป็นทาสแมวเต็มตัว ทั้งๆ ที่ตลอดช่วงชีวิตก่อนหน้านี้..ไม่เคยคิดเลี้ยงแมว ไม่เคยคิดจะมีสัตว์เลี้ยงชนิดใดไว้ในบ้าน..ด้วยเหตุผลไม่ชอบกลิ่นอึ กลิ่นฉี่ กลัวขนสัตว์เป็นเหตุทำให้ไอจามเพราะเป็นภูมิแพ้ บ้านพื้นที่แคบเพราะเป็นทาวน์เฮาส์น่าจะไม่มีพื้นที่เพียงพอให้สัตว์เลี้ยง และอีกปัญหาคือทุกคนในบ้านออกปทำงานออกไปเรียนกันหมด ไม่มีใครคอยดูแลและยิ่งตอนที่จะเดินทางออกไปเที่ยวต่างจังหวัดไกลๆ ก็จะเป็นห่วงเรื่องน้ำเรื่องอาหาร จะเอาไปด้วยก็ไม่ได้ ทิ้งไว้ก็เป็นห่วง…

นั่นคืออดีต แต่ปัจจุบันก็มีเหตุให้เป็นทาสแมวด้วยความบังเอิญแท้ๆ เรื่องของเรื่องก็ด้วยเพราะวันหนึ่ง หลังจากทานก๋วยเตี๋ยวเสร็จ จะกลับเข้าที่ทำงานรถเกิดสตาร์ทเครื่องไม่ติด สาเหตุคือแบตเตอรี่เสื่อมเก็บไฟไม่อยู่กระแสไฟเลยหมดเกลี้ยง ได้ผู้ใจดีที่มานั่งกินก๋วยเตี๋ยวร้านเดียวกันสละเวลาช่วยพ่วงสายแบตจึงสตาร์ทเครื่องยนต์ติดได้ ด้วยเกรงว่าเครื่องอาจดับระหว่างเดินทางกลับบ้านตอนเย็นหลังเลิกงานจะเป็นเรื่องใหญ่ ก็เลยตัดสินใจซื้อแบตเปลี่ยนใหม่เลยดีกว่าจึงขับรถไปร้านขายแบตเตอรี่ใกล้ๆออฟฟิศ

และเรื่องบังเอิญก็เกิดขึ้นที่นี่ ขณะที่ช่างกำลังยกแบตเก่าออกเอาแบตใหม่ใส่ สายตาก็เหลือบไปมองเห็นลุงวินมอเตอร์ไซด์กำลังจอดรถขวางถนนแล้วก็ลงมาก้มหยิบอะไรบางอย่างกลางถนนข้างๆรถแก จากนั้นลุงแกก็เดินอุ้มลูกแมวตัวเล็กเข้ามาริมฟุทบาทใกล้กับร้านขายแบตเตอรี่ ลุงแกเดิมถามหาเจ้าของจากคนแถวนั้นแต่ไม่มีใครเป็นเจ้าของ ซึ่งเจ้าแมวน้อยมันคงหลงแม่มันมาจากที่อื่น โชคดีที่ลุงเห็นเสียก่อนไม่เช่นนั้นมันก็คงถูกรถราที่วิ่งกันขวักไขว่เหยียบร่างแบนติดถนนไปแล้ว 

ผมเดินเข้าไปดูใกล้ๆ เห็นเจ้าลูกแมวตัวเล็กกำลังสั่นเทาในฝ่ามือลุง คงตกใจกลัวทั้งเสียงรถและเสียงคนลุงแกเดินเข้ามาหาผมแล้วพูดเชิงตัดพ้อว่าใครจะเอาไปเลี้ยงล่ะถามใครก็ไม่ใช่เจ้าของสักคน  ผมก็เลยตอบแกไปว่าลุงนั่นแหระเอาไปเลี้ยงเลย แต่แกส่ายหัวบอกแกเลี้ยงไม่ได้ เพราะไม่สบาย ตอนนี้ก็เจาะคออยู่พลันแกก็เงยคอชี้ให้เห็นหลักฐานตรงบริเวณคอหอยเป็นรูที่แกบอก

ส่วนเจ้าของร้านแบตเตอรี่ก็รีบชิงปฏิเสธว่าไม่ชอบเลี้ยงแมว เลี้ยงไม่เป็น พลันก็หยิบเอากล่องกระดาษให้ลุงแกเอาลูกแมวหย่อนลงกล่องแล้วก็ยื่นกล่องให้ผม พร้อมมอบหมายหน้าที่ทันที…เฮียเอาไปเลี้ยเหอะ เลี้ยงเอาบุญ ปล่อยไว้ก็ตายเปล่า น่าสงสารออก..  แหม่อะไรจะช่างพอดิบพอดี และก็มีบิ้วซะใจฮึกเหิมจนต้องตัดสินใจอุ้มกล่องเจ้าแมวน้อยวางไว้ที่เบาะ ทั้งๆ ที่ไม่ได้ตั้งใจจะไปเก็บแมวมาเลี้ยง ตั้งใจไปเปลี่ยนแบตเตอรี่เท่านั้น

และนี่คือจุดเริ่มต้นของการเป็นทาสแมวและเรื่องราวของลูกแมวน้อยที่ตั้งชื่อให้ว่า “ริชชี่” แมวจรริมบาทวิถีที่ต้องใช้ชีวิตกับแมวในช่วงปีที่จะครบอายุเกษียณพอดี : ติดตามเรื่องราวของริชชี่อีกหนึ่งสมาชิกครอบครัว

สายตาเว้าวอนซะขนาดนี้ จะใจร้ายไม่รับเป็นหลานได้ยังไง !

ใส่ความเห็น